Spis treści
Działalność gospodarcza w Republice Czeskiej jest aktualnie regulowana przez trzy podstawowe ustawy
- ustawa Nr 455/1991 o działalności gospodarczej (Zákon o živnostenském podnikání; UDG),
- ustawa Nr 89/2012, Kodeks cywilny (Občanský zákoník; kc),
- ustawa Nr 90/2012 o korporacjach handlowych (Zákon o obchodních společnostech a družstvech; UKH).
Dwie ostatnie regulacje weszły w życie z dniem 1 stycznia 2014 roku, znosząc równocześnie ustawę Nr 513/1991 Kodeks handlowy. Od 1 stycznia 2014 roku obowiązują dwie nowe ustawy: Nr 304/2013 o publicznych rejestrach osób prawnych i fizycznych (Zákon o veřejných rejstřících právnických a fyzických osob) oraz Nr 91/2012 o międzynarodowym prawie prywatnym (Zákon o mezinárodním právu soukromém).
Przedsiębiorca może prowadzić działalność gospodarczą na terytorium Republiki Czeskiej jedynie pod warunkiem, że na daną działalność uzyskał uprawnienie lub zezwolenie od odpowiednich czeskich urzędów, według przepisów prawa czeskiego.
Działalność gospodarcza bez odpowiedniego uprawnienia lub zezwolenia jest traktowana jako działalność nielegalna podlegająca karze na podstawie Kodeksu karnego (czyn karalny prowadzenia działalności gospodarczej bez zezwolenia).
Przedsiębiorca, chcąc legalnie prowadzić działalność gospodarczą na terenie Czech, przed rozpoczęciem działalności gospodarczej musi tym samym uzyskać odpowiednie uprawnienie do jej wykonywania na terytorium Republiki Czeskiej, niezależnie od tego, czy jest to Czech, czy osoba zagraniczna.
Ze względu na formę nabywania uprawnień, wyodrębnia się dwa rodzaje działalności gospodarczej:
- zgłaszane (živnosti ohlašovací), których prawo do wykonywania powstaje na podstawie zgłoszenia i wpisu do ewidencji działalności gospodarczej oraz
- koncesjonowane (koncesované živnosti), gdzie prawo do wykonywania powstaje dopiero po udzieleniu koncesji.
Działalności zgłaszane ustawa dzieli na:
- wolne (živnost volná), do wykonywania których należy spełnić tylko warunki ogólne;
- rzemieślnicze (živnosti řemeslné), w przypadku których wymagane są specjalne uprawnienia zawodowe, uzyskiwane przeważnie w wyniku wyuczenia i praktyki w danym lub pokrewnym kierunku,
- wiązane (živnosti vázané), do wykonywania których wymagane są specjalne uprawnienia zawodowe, świadectwa lub podobne dokumenty, wydawane przedsiębiorcy przez pełnomocny organ na podstawie odrębnych przepisów.
Ogólne warunki dopuszczenia do wykonywania działalności gospodarczej to:
- ukończenie 18. roku życia,
- zdolność do czynności prawnych,
- niekaralność potwierdzona wypisem z rejestru karnego.
Zagraniczna osoba fizyczna nabywa uprawnienia do działalności gospodarczej w dniu zgłoszenia, o ile w zgłoszeniu nie wnioskuje się o późniejszy termin nabycia uprawnień. W przypadku działalności koncesjonowanej, uprawnienie do jej wykonywania nabywa się z dniem nabycia mocy prawnej przez decyzję o udzieleniu koncesji.
Uprawnienie do wykonywania działalności gospodarczej może być realizowane na całym terytorium Republiki Czeskiej, lecz nie można go przenosić na inne osoby. Zaświadczeniem o posiadaniu uprawnień do wykonywania działalności gospodarczej jest wypis z Rejestru Działalności Gospodarczej (výpis ze Živnostenského rejstříku). Urząd ds.
Działalności Gospodarczej (Živnostenský úřad) jest zobowiązany do dokonania wpisu do rejestru i wydania wyciągu do 5 dni od dnia zgłoszenia. W przypadku, gdy zgłoszenie jest niekompletne, Urząd ds. Działalności Gospodarczej ma obowiązek do 5 dni wezwać przedsiębiorcę do usunięcia nieprawidłowości. Okres na usunięcie nieprawidłowości wynosi 15 dni (w przypadku koncesji 30 dni). Jeżeli nieprawidłowości zostaną usunięte w terminie, urząd dokona rejestracji, w przeciwnym przypadku wyda decyzję o odrzuceniu wniosku.
Ustawa o korporacjach handlowych dopuszcza większą swobodę w odniesieniu do stosunków wewnętrznych panujących w spółkach handlowych, niż miało to miejsce pod rządami kodeksu handlowego.
Co istotne:
- umowa spółki/karta założycielska (w przypadku spółki jednoosobowej) musi mieć formę aktu notarialnego,
- wpisu do rejestru handlowego dokonuje notariusz, sporządzający akt założycielki spółki (nie musi być więc w tę czynność zaangażowany sąd rejestrowy),
- bez względu na wysokość kapitału zakładowego zachodzi konieczność posiadania konta bankowego,
- wzrost odpowiedzialności władz spółek w przypadku jej upadłości – uprawnienie wierzycieli do domagania się zwrotu należności od członków zarządu,
- zagraniczne osoby fizyczne z krajów UE, Norwegii, Islandii, Lichtensteinu i Szwajcarii, które prowadzą działalność gospodarczą na terenie Republiki Czeskiej, nie mają obowiązku zapisu do Rejestru Handlowego, chyba że przychody (bez podatku VAT) za kolejne 2 lata obrachunkowe przekraczają kwotę 120 mln CZK, co stanowi równowartość ok. 4,4 mln euro,
- umowa spółki z o.o. może być zastąpiona aktem założycielskim w formie aktu notarialnego wówczas, gdy spółka ma jednego założyciela.
1. Jednoosobowa działalność gospodarcza
Stanowi systematyczną działalność zarobkową, prowadzoną na własny rachunek, we własnym imieniu, na własną odpowiedzialność. Założenie takiego rodzaju działalności nie jest skomplikowane, czy czasochłonne.
Z naszą pomocą zajmie to Państwu 1 dzień. Do zarejestrowania działalności gospodarczej konieczne jest posiadanie siedziby na terytorium Państwa Czeskiego. Również w tym aspekcie gwarantujemy Państwu pomoc.Do zarejestrowania jednoosobowej działalności gospodarczej potrzebny jest dowód osobisty, zaświadczenie o niekaralności z Polski, zgoda właściciela lokalu na umiejscowienie siedziby firmy.
Zarówno jeśli chodzi o tłumaczenie na język czeski dokumentu w postaci zaświadczenia o niekaralności, jak i pomoc w zakresie dopełnienia formalności związanych z ustanowieniem siedziby firmy, mieści się to w naszych kompetencjach. Jednoosobowa działalność gospodarcza z punktu widzenia księgowości, obsługi firmy i administracji jest niewątpliwie działalnością najprostszą i najtańszą. Udzielamy w tym zakresie kompleksowej pomocy,jeśli chodzi o formy rozliczenia dochodu, wydatków, podatków.
Czeską specyfiką takiego rodzaju działalności jest aktywność koniecznie pod własnym imieniem i nazwiskiem. Dużym walorem prowadzenia działalności w Czechach jest chociażby szeroka pula ulg podatkowych.
Preferowaną formą prowadzenia działalności gospodarczej u naszych południowych sąsiadów są spółki handlowe.
2. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (s.r.o.)
To niekwestionowanie najpopularniejsza forma prowadzenia działalności spośród wszystkich spółek prawa handlowego w Republice Czeskiej. Ta spółka kapitałowa dla utworzenia musi mieć przewidziany kapitał zakładowy w wysokości 1 CZK. Jeden wspólnik może dysponować tylko 1 wkładem o wartości nie niższej niż 1 CZK, zaś firma spółki musi zawierać nazwę „společnosts ručením omezeným” (s.r.o.)
Procedura zakładania spółki w Czechach obejmuje:
- zawarcie umowy w formie aktu notarialnego,
- wniesienie kapitału zakładowego poprzez umieszczenie pieniędzy na czeskim koncie bankowym,
- uzyskanie uprawnienia do prowadzenia działalności gospodarczej,
- wpisanie spółki do rejestru handlowego,
- rejestracja spółki w urzędzie skarbowym.
3. Spółka jawna
– to najprostsza forma spółki, gdzie wszyscy wspólnicy odpowiadają za zobowiązania spółki całym swoim majątkiem, wspólnie. Spółka jawna może być założona przez co najmniej 2 wspólników. Firma spółki powinna zawierać sformułowanie „veřejná obchodní společnost” (v.o.s.) Wspólnicy spółki jawnej nie mają obowiązku wnoszenia kapitału zakładowego przy jej powoływaniu, zaś każdy ze wspólników może reprezentować spółkę na zewnątrz samodzielnie.
Spółka ta ma charakter spółki osobowej, a jej założenie pociąga za sobą niższe koszty, niż ma to miejsce w przypadku innych form działalności gospodarczej w postaci spółek kapitałowych. Co jednak istotne – w przypadku śmierci przedostatniego wspólnika spółka jawna przestaje istnieć. Spółka prowadzi pełną rachunkowość, zaś dochody są dzielone między wspólników i to te dochody są opodatkowane. Założenie spółki nie wymaga formy aktu notarialnego.
4. Spółka komandytowa
– Łączy w sobie elementy spółki osobowej i spółki kapitałowej. Komplementariusze ponoszą odpowiedzialność za zobowiązania spółki całym swoim majątkiem, komandytariusze natomiast – do wysokości wkładu wpisanego do rejestru handlowego. Firma musi zawierać „komanditní společnost” (k.s.) Zawarcie w firmie (nazwie) spółki nazwiska komandytariusza powoduje ponoszenie przez niego odpowiedzialności jako komplementariusza.
Reprezentacja spółki na zewnątrz należy wyłącznie do kompetencji komplementariuszy. W przypadku spółki komandytowej, podobnie jak w przypadku spółki jawnej, nie jest konieczny kapitał założycielski spółki, zaś komandytariusze nie mają zakazu konkurencji, jednakże nie mają również rzeczywistego wpływu na zarządzanie spółką. Spółka powstaje na podstawie umowy w dniu zapisu w odpowiednim rejestrze.
5. Spółka akcyjna
– Spółka kapitałowa, której kapitał zakładowy dzieli się na określoną ilość akcji. Musi zawierać „akciová společnost” (a.s.), Minimalna wysokość kapitału zakładowego wynosi 2.000.000 CZK, co stanowi stosunkowo wysoką granicę możliwości założenia rzeczonej spółki, ale niewątpliwie tworzy dobre wrażenie na zewnątrz.
6. Oddział
Stanowi część firmy polskiej i jako taki może zostać utworzony przez spółkę lub osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą w Polsce. Oddział zagraniczny nie posiada własnej osobowości prawnej, ani zdolności procesowej, lecz działa na podstawie zagranicznej osoby. Utworzenie oddziału nie wymaga zgromadzenia kapitału zakładowego. W przypadku oddziałów spółek, konieczna jest prawomocna decyzja organów spółki o powołaniu oddziału zagranicznego i wyznaczenie dyrektora, czy też kierownika oddziału spółki.
